Σημειώνεται ότι και ο υπουργός Υγείας και νομικός, Θάνος Πλεύρης, σε σημερινές του δηλώσεις ανέφερε πως «Υπάρχουν εγκλήματα που δεν θα έπρεπε να έχουν υπό όρους απόλυση κι ένα τέτοιο είναι ο βιασμός παιδιών».
Ο Θεόδωρος Μαντάς εξέφρασε τη διαφωνία του ως προς τις τοποθετήσεις των δύο υπουργών τονίζοντας:
«Προφανώς έχω απόλυτη ιδεολογική και επιστημονική, νομική διαφωνία με την τοποθέτηση και του κ. Βορίδη, και του κ. Πλεύρη. Και δεν έχω μόνο εγώ τη διαφωνία αυτή. Σε μία πρώιμη συζήτηση, έχουν εκδηλώσει σοβαρή διαφωνία και έντονο προβληματισμό και τα θεσμικά όργανα των δικηγορικών συλλόγων. Συνολικότερα ο νομικός κόσμος. Επίσης δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το πλέον θεσμοθετημένο και έγκυρο όργανο για τα δικαιώματα σε όλη την Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λοιπόν για την πρόληψη των βασανιστηρίων, με έκθεσή της που έχει δοθεί στο δημόσιο χώρο και στην δημόσια συζήτηση, θεωρεί εντελώς υποτιμητική για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια τη χρήση της μεθόδου αυτής ως μέσω σωφρονισμού των εγκληματιών σεξουαλικών παραπτωμάτων, και μάλιστα, σας λέω, με χαρακτηριστικό τρόπο, ότι ήδη η έκθεση της Επιτροπής κάνει λόγο για ανυπολόγιστες και μη αναστρέψιμες συνέπειες στη φυσιολογία του ατόμου».
«Εχω αιφνιδιαστεί, και γενικά ο νομικός κόσμος αισθάνομαι ότι έχει αιφνιδιαστεί, και με τον τρόπο και με τον χρόνο με τον οποίο έρχεται για πρώτη φορά στο δημόσιο χώρο, και ξεκινάει μία συζήτηση γύρω από την αναγκαιότητα της εφαρμογής του μέτρου του χημικού ευνουχισμού ή όχι», υπογράμμισε ακόμη ο κ. Μαντάς.
Εξήγησε δε, ότι είναι εξαιρετικά περιορισμένες οι χώρες στις οποίες ισχύει το συγκεκριμένο μέτρο. Ανέφερε ότι «κατά κύριο λόγο ισχύει στην Αμερική όπου όμως υπάρχει ένα πολύ έντονο κλίμα διαφωνίας και δυσαρέσκειας. Και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σαν καταρχήν μέτρο σε ηπιότερη εκδοχή μπορεί κάποιος να το συναντήσει στην Δανία και στην Πολωνία – με διαφορετική τουλάχιστον μορφή από αυτήν με την οποία είχε έρθει στην δημόσια συζήτηση. Σε πρώιμο στάδιο έχει ξεκινήσει μια αντίστοιχη συζήτηση και στην Γερμανία όπου οι αντιδράσεις είναι ιδιαίτερα έντονες». Ο γνωστός ποινικολόγος σημείωσε πως το μέτρο αυτό στη Γερμανία καθιερώθηκε για πρώτη φορά το 1933 με ναζιστικό νόμο.
