«Είναι έξι εκατομμύρια αθώοι άνθρωποι οδηγήθηκαν στα κρεματόρια. Ούτε να μιλήσουν μπορούσαν, ούτε να καταλάβουν τι γινότανε- πήγανε στους φούρνους και εκεί εξοντώθηκαν και έγιναν καπνός». σχετικά με την αναφορά της Ελενας Ακριτα σε άρθρο της, στην οποία παραλληλίζει τις συνθήκες στο Αουσβιτς με τη ζωή στην Ελλάδα.
«Όταν κάνεις ένα παραλληλισμό το Ολοκαύτωμα των έξι εκατομμυρίων Εβραίων με κάτι που συμβαίνει στη χώρα μας, το οποίο μπορεί να συμβεί βεβαίως, δημοκρατία έχουμε, ο καθένας μπορεί να λέει και να κάνει ότι θέλει. Αλλά όταν κάνουμε έναν παραλληλισμό, εκεί εμείς πρέπει να εξηγήσουμε και να πούμε τη θέση μας διότι εμείς είμαστε επιζώντες του Ολοκαυτώματος, υπάρχουν ακόμη γονείς με το νούμερο στο χέρι, οπότε εκεί πρέπει να πούμε αυτό που λέμε πάντα – και δεν το λέμε σήμερα. Οπου βλέπουμε ότι παραλληλίζεται το Ολοκαύτωμα – ίσως πολλοί το έχουνε και το λένε για να δώσουν την ένταση του προβλήματος, αλλά δεν είναι σωστό».
Αναφορικά με την διευκρίνιση στην οποία προχώρησε η Ελενα Ακρίτα, ο κ. Σαλτιέλ υπογράμμισε: « Δεν θα μπω σε έναν διάλογο, εμείς αυτό είχαμε να πούμε, το ανακοινώσαμε και νομίζω ότι από εμάς τελείωσε. Ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει, και διευκρινίσεις και ότι θέλει. Δεν κάνουμε λογοκρισία, δεν λέμε στον καθένα τι θα πει. Απλώς τοποθετηθήκαμε σε αυτό που είδαμε, ότι γίνεται λάθος διότι το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, 50.000 από την Θεσσαλονίκη, 67.000 από όλη την Ελλάδα, 6.000.000 από όλο τον κόσμο, το πώς πέθαναν αυτοί οι άνθρωποι, πως εξοντώθηκαν, είναι μοναδικό το έγκλημα».
Ερωτηθείς εάν θεωρεί προσβολή σε ένα ιστορικό γεγονός το κείμενο της Ελενας Ακρίτα, ο κ. Σαλτιέλ υπογράμμισε: « Δεν είναι θέμα σύγκρισης. Αυτό είναι όλο. Δεν μπορείς να πεις ότι αυτό που συνέβη εδώ, είναι όπως έγινε στους Εβραίους. Είναι μοναδικό. Οπότε όταν κάνεις σύγκριση με κάτι που γίνεται, όπως λέω δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, ευτελίζεις αυτούς τους ανθρώπους, τα έξι εκατομμύρια που πέθαναν, με ένα γεγονός που δεν μπορεί να συγκριθεί. Αυτό λέμε. Τίποτα άλλο».