Οι αρχές της Σαουδικής Αραβίας έχουν εκτελέσει εκατοντάδες ανθρώπους από τότε που ξεκίνησε η θητεία του πρίγκιπα διαδόχου το 2015. Η Διεθνής Αμνηστία ανήμπορη να αντιδράσει κάνει λόγο για ανατριχιαστική αδιαφορία του βασιλείου στο δικαίωμα της ζωής και της ελευθερίας.
Από το 2010 έως το 2014 γινόντουσαν κατά μέσο όρο 70,8 εκτελέσεις ανά έτος, αλλά από το 2015 έως το 2022 οι εκτελέσεις έφρασαν τις 129,5 ανά έτος - μια αύξηση της τάξης του 82%.
Πέρυσι, θανατώθηκαν 172 άνθρωποι, παρά τις νέες υποσχέσεις του Μπιν Σαλμάν ότι θα να περιορίσει τις θανατικές καταδίκες.
Η Σαουδική Αραβία μάλιστα αποκεφάλισε 81 άτομα σε μία μόνο ημέρα τον Μάρτιο του 2022, στο πλαίσιο των 193 εκτελέσεων που σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία πραγματοποιήθηκαν στη χώρα - παρά το γεγονός ότι οι αρχές δήλωσαν ότι ήταν μόλις 147.
Η πλειονότητα των κρατικών εκτελέσεων στη Σαουδική Αραβία εξακολουθεί να γίνεται με αποκεφαλισμό με σπαθί, με σταύρωση του σώματος αλλά και με λιθοβολισμό.
Οι αποκεφαλισμοί πραγματοποιούνται μόνο από τη Σαουδική Αραβία και τους Ταλιμπάν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διάφορα εγκλήματα, όπως φόνος, αποστασία (εγκατάλειψη του Ισλάμ), ομοφυλοφιλία, μαγεία ή και πόλεμος κατά του Θεού.
Η θανατική ποινή εκτελείται παραδοσιακά σε δημόσια πλατεία τις Παρασκευές μετά την προσευχή για να προσελκύσει κοινό και να λειτουργήσει αποτρεπτικά. Ο Σαουδάραβας κρατικός δήμιος Μοχάμεντ Σάαντ αλ Μπέσι είχε προηγουμένως περιγράψει λεπτομερώς πώς ακριβώς γίνονται αυτές οι βάναυσες δολοφονίες, τις περισσότερες φορές με ένα από τα σπαθιά του και μερικές φορές με όπλο.
Είναι τρομακτικό ότι όσοι θανατώνονται με αποκεφαλισμό δεν αναισθητοποιούνται καθόλου - αλλά ο αλ Μπέσι ισχυρίστηκε ότι αν κάνει σωστά τη δουλειά του, όσοι βρίσκονται μπροστά του δεν θα υποφέρουν για πολύ.
«Αν αφήσω τον εαυτό μου να νιώσει έλεος ή συμπόνια για το άτομο που εκτελώ, δεν θα πεθάνει με το πρώτο χτύπημα. Θα υποφέρει. Αν η καρδιά μου είναι συμπονετική, το χέρι αποτυγχάνει. Μπορεί να χρειαστούν δύο, τρία, τέσσερα ή ακόμα και πέντε χτυπήματα. Ο Θεός ξέρει πόσα. Μπορεί να μην πεθάνει καν», είχε πει ο δήμιος σε συνέντευξή του σε λιβανέζικο τηλεοπτικό κανάλι.
Ο 62χρονος είπε ότι χρειάστηκε να αποκεφαλίσει και κάποιους φίλους του στο παρελθόν, αλλά δήλωσε ψυχρά ότι «το προκάλεσαν μόνοι τους».
Είπε ότι όταν οι κρατούμενοι φτάνουν στην πλατεία εκτέλεσης - αυτή που βρίσκεται στο κέντρο της πρωτεύουσας Ριάντ και είναι τοπικά γνωστή ως Πλατεία Τσοπ Τσοπ - «οι δυνάμεις τους έχουν εξαντληθεί πριν τους αποκεφαλίσει».
Ο αλ Μπέσι είπε ότι πραγματοποιεί επίσης ακρωτηριασμούς άκρων, μια τιμωρία που, προβλέπει το Κοράνι για τους κλέφτες. Κόβει ένα χέρι ή ένα χέρι και ένα πόδι, για το οποίο ο καταδικασμένος κάνει μόνο τοπική αναισθησία. «Χρησιμοποιώ ένα ειδικό κοφτερό μαχαίρι, όχι σπαθί. Όταν κόβω ένα χέρι, το κόβω από την άρθρωση. Αν πρόκειται για πόδι, οι αρχές καθορίζουν το σημείο από όπου θα γίνει ο ακρωτηριασμός».
Ο δήμιος είναι πατέρας επτά παιδιών και συχνά εμπλέκει την οικογένειά του στη «δουλειά», ζητώντας από τα παιδιά του να επιλέξουν το σπαθί που θα χρησιμοποιήσει.
Είπε ότι είναι περήφανος που ο γιος του ακολουθεί τα βήματά του αφού εκπαιδεύεται για να γίνει ο επόμενος δήμιος, κάτι που έκανε και ο ίδιος όταν ανέλαβε τη θέση που άφησε ο δικός του πατέρας.
Ο αλ Μπέσι δήλωσε στο Arab News για την πρώτη του εκτέλεση το 1998, για την οποία χρησιμοποίησε το σπαθί του πατέρα του: «Ο εγκληματίας ήταν δεμένος και με κλειστά τα μάτια. Με ένα χτύπημα του σπαθιού του έκοψα το κεφάλι. Το κεφάλι κυλούσε μέτρα μακριά. Πολλοί άνθρωποι λιποθυμούν όταν παρακολουθούν μια εκτέλεση. Δεν ξέρω γιατί έρχονται και παρακολουθούν αν δεν έχουν το στομάχι να το αντέξουν».
Παραδέχεται ότι λιποθύμησε ο ίδιος όταν είδε την πρώτη του εκτέλεση ως μικρό παιδί. «Το πρώτο πράγμα που μου ερχόταν στο μυαλό όταν οι άνθρωποι μιλούσαν για εκτελέσεις ήταν το στομάχι. Ήθελα να το δω. Έτσι ήρθα κι εγώ, και τη στιγμή που ο πατέρας μου εκτελούσε τον άνθρωπο, έτρεξα να δω το στομάχι, αλλά το μόνο που μπορούσα να δω ήταν το κεφάλι του ανθρώπου να πετάει, και εκεί που ήταν ο λαιμός, υπήρχε ένα είδος πηγαδιού. Πήγε κάτω», είπε και πρόσθεσε ότι αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που θυμόταν πριν λιποθυμήσει.
Πηγή: Πρώτο Θέμα
